περί Μακεδονικού

Η ενδιάμεση Συμφωνία με τα Σκόπια

Στις 13 Σεπτεμβρίου 1995, υπογράφεται η Ενδιάμεση Συμφωνία μεταζύ Ελλάδος και Σκοπίων.

Τα βασικά σημεία της συμφωνίας ήταν:

1. Κάθε πλευρά θα σεβαστεί την εδαφική ακεραιότητα και την πολιτική ανεξαρτησία της άλλης. Επιβεβαιώνεται το απαραβίαστο των διεθνών συνόρων τους.

2. Προβλέπεται περαιτέρω αναγνώριση εκ μέρους της Ελλάδος της πΓΔΜ ως ανεξάρτητης και κυρίαρχης χώρας και δημιουργία γραφείων συνδέσεως στις αντίστοιχες πρωτεύουσες των δύο χωρών.

3. Η πΓΔΜ θα παύσει να χρησιμοποιεί καθ' οιονδήποτε τρόπο το σύμβολο που έχει ως σημαία της (το αστέρι της Βεργίνας).

4. Επίσης προβλέπονται συγκεκριμένες και δεσμευτικές διαβεβαιώσεις της πΓΔΜ ότι το Σύνταγμά της θα είναι συνεπές με τις αρχές του διεθνούς δικαίου και της καλής γειτονίας.

5. Καθιερώνεται η ελεύθερη διακίνηση ανθρώπων και αγαθών μεταξύ των δύο χωρών.

Από εκείνη τη στιγμή η υπόθεση εξεύρεσης οριστικής και μόνιμης λύσης στο θέμα της ονομασίας ουσιαστικά πάγωσε ως το 2001. Τότε σημειώθηκε και πάλι μια κινητικότητα για πιθανή επίλυση της εκκρεμότητας του ονόματος (προτάθηκε η ονομασία «Ανω Μακεδονία»). Ωστόσο δεν ευοδώθηκε κυρίως εξαιτίας της κρίσης που ξέσπασε στην πΓΔΜ μεταξύ Σλαβομακεδόνων και Αλβανών και οδήγησε στη Συμφωνία της Οχρίδας.

Δεν έχω αυταπάτες, ότι δεν πρόκειται να υπάρξει συμφωνία άμμεσα με το Σκόπια. Δεν εξυπηρετεί δύο από τα τρία μέρη που συναποφασίζουν - Ελλάδα - Αλβανική μειονότητα των Σκοπίων. Η συμφωνία υπηρετεί μόνο την Σκοπιανή πλειοψηφία. Ας μή ξεχνάμε ότι η Αλβανική μειονότητα των Σκοπίων πιέζει να μην υπάρχει οποιοσδήποτε Σλαβικός προσδιορισμός, ώστε να κατοχυρώσει τη πράξη το ρόλο της.
Λόγω Κοσσόβου, δεν επιθυμούν λύση, γιατί επιθυμούν τη "απροσδιοριστία" και την προσωρινότητα. Να μην βιαστούμε, λοιπόν, να παραχωρήσουμε το όνομα Μακεδονία σε ένα κράτος , το οποίο μεθαύριο μπορεί και να έχει διαλυθεί!

Τα κράτη ορίζονται είτε από γεωγραφικά χαρακτηριστικά, είτε θρησκευτικά, είτε τέλος εθνολογικά κοινά χαρακτηριστικά. Το συγκεκριμένο μόρφωμα, έχει δύο συνιστώσες εθνότητες, δύο θρησκείες και ένα κοινο χαρακτηριστικό. Την γεωργαφία.
Η θέση του Στάθη είναι η εξής. Ένα όνομα, με γεωργαφικό προσδιορισμό και φυσικά τη δυνατότητα της χρήσης από την Ελλάδα του "μακεδονικού" προσδιορισμού.

Γιαυτό το τελευταίο, δείτε τί έγινε στο Κόσσοβο-Μετόχι.

Επί αιώνες οι Σέρβοι,, που ήσαν μέχρι το 1945 η πλειοψηφία στην επαρχία αυτή, χρησιμοποιούσαν τον όρο Κόσσοβο –Μετόχια. Η λέξη Μετόχι, ελληνικής προελεύσεως, σημαίνει κτήμα, οίκημα ή Ναό που ανήκει σε κάποιο Ορθόδοξο Μοναστήρι. Επί Τίτο , όταν άρχισε η μαζική εισροή Αλβανών στην επαρχία, άρχισε η κατάργηση του όρου Μετόχια. Τούτο έγινε σκοπίμως για ξεχασθεί ο σερβικός και ορθόδοξος χριστιανικός χαρακτήρας της περιοχής. Σήμερα διεθνώς όλοι μιλούν για Κόσσοβο ή Κοσσόβα και ξεχνούν τα Μετόχια. Βλέπουμε, λοιπόν, ότι η διεθνής αλλοίωση μιας ιστορικής ονομασίας αξιοποιήθηκε για να νομιμοποιήσει αλυτρωτικά και αποσχιστικά σχέδια. Ας το έχουμε κατά νου όταν συζητούμε για το όνομα του κράτους των Σκοπίων.