στην αγάπη μου

1. Μια πόλη μαγική Στίχοι Μάνος Χατζιδάκις
Μια πόλη μαγική ζούμε μαζί οι δυο αγαπημένοιμια πόλη σαν κι αυτή πεθαίνει ζει κι αλλάζει μαγεμένηΣαν πέσει η σκοτεινιά η αναπνοή μου ας σμίξει με τ' αγέριτότε η πόλη θα φανείμονάχη ερημική σαν τ' ακριβό μου αστέρι

2. Ο ταχυδρόμος πέθανε Στίχοι Μάνος Χατζιδάκις
Κι ήταν παιδί στα δέκα εφτά που τώρα έχει πετάξει
Ποιος θα σου φέρει αγάπη μου το γράμμα που 'χα τάξει
Και σαν πουλί που πέταξε η πικραμένη του ζωήπέταξε πάει και του 'φυγε η δροσερή η δροσερή πνοή
Ποιος θα σου δώσει αγάπη μου το τελευταίο φιλί μου
Ο ταχυδρόμος πέθανε στα δεκαεφτά του χρόνια κι ήταν αυτός η αγάπη μουΗ κουρασμένη του σκιά τώρα πετάει στα κλώνια με συντροφιά τ' αηδόνιαΠοιος θα σου δείξει αγάπη μου που 'ναι του ονείρου ο δρόμοςαφού πεθάναμε μαζί κι εγώ κι ο ταχυδρόμος

3. Πάει έφυγε το τραίνο Νίκος Γκάτσος
Σβήνει τ' αστέρι του βοριά στην ανηφοριά κι ένα ποτάμι φωτεινό κυλάει στον ουρανόΚοιμούνται ακόμα τα παιδιά κάτω απ' τη ροδιά και μ' ένα δάκρυ μου θολό τα μάτια τους φιλώΠάει έφυγε το τραίνο έφυγες κι εσύ σταλαγματιά χρυσή σταλαγματιά χρυσήΠάει χάθηκε το τραίνο χάθηκες κι εσύ σε γαλανό νησί σε γαλανό νησίΠήρες απ' το καλοκαίρι στο μικρό σου χέρι το λαμπερό τ' αστέρι και πήγες σ' αλλη γήΜ' όνειρα κι εγώ πηγαίνω να σε περιμένω νερό σταματημένο σε δροσερή πηγήΠάει έφυγε το τραίνο έφυγες κι εσύ σταλαγματιά χρυσή σταλαγματιά χρυσή

4. Μπαλάντα των αισθήσεων Άρης Δαβαράκης
Σαν παλιό σινεμά και σαν τη Χαλιμά που μιλάει για τα παιδιά
σου κρύβω την αλήθεια κι αφήνω από στήθη μου να βγουν
παραμύθια για κείνους που αγαπούν
Για στιγμές μυστικές για λάμψεις μαγικές κι αγκαλιές ερωτικές
για νύχτες φωτεινές
Σ’ αγκαλιάζω στο σκοτάδι σε τυλίγω με ένα χάδι
Τώρα είμαι γυμνός μοιάζω σα θεός φωτεινός δυνατός
μπορείς να μ’ αγαπήσεις μπορείς να μου φωτίσεις μια στιγμή
το κορμί μου είναι μόνο η αφορμή

5. Αθανασία Νίκος Γκάτσος
Τι ζητάς Αθανασία στο μπαλκόνι μου μπροστά δε μου δίνεις σημασία κι η καρδιά μου πώς βαστά.Σ' αγαπήσανε στον κόσμο βασιλιάδες, ποιητές κι ένα κλωναράκι δυόσμο δεν τούς χάρισες ποτές.Είσαι σκληρή σαν του θανάτου τη γροθιά μα ήρθαν καιροί που σε πιστέψανε βαθιά.Κάθε γενιά δική της θέλει να γενείς Ομορφονιά που δεν σε κέρδισε κανείς.Τι ζητάς Αθανασία στο μπαλκόνι μου μπροστά ποια παράξενη θυσία η ζωή να σου χρωστά.Ήρθαν διψασμένοι Κροίσοι ταπεινοί προσκυνητές κι απ' του κήπου σου τη βρύση δεν τους δρόσισες ποτές.Είσαι σκληρή σαν του θανάτου τη γροθιά μα ήρθαν καιροί που σε πιστέψανε βαθιά.Κάθε γενιά δική της θέλει να γενείς Ομορφονιά που δεν σε κέρδισε κανείς.

8. Μαριάνθη των ανέμων Μάνος Χατζιδάκις
Μέσα από άγνωστό χωριό κοντά στον Παρνασσό ξεκίνησα για να δοκιμαστώ
κι αυτούς που με παιδέψανε σαν άγιο και Χριστό τους έκοψα τον ένα τους μαστό
Περπάτησα και πάτησα σε ζώνες και νεκρούς Ξεπέρασα τους δίσεκτους καιρούς
Κι απέκτησα το μύθο μου με στοχασμούς πικρούς σε υπόγειους δρόμους άγριους και υγρούς
Με λεν Μαριάνθη κι είμαι από τρελή γενιά μισώ του κόσμου τη βία κι απονιά
χιλιάδες μάτια με κοιτάν από μακριά και μου μετράνε της ζωής μου τα κεριά
Μια χήρα από την Έφεσο δεν ήμουνα ποτές δεν είχα στρατιώτες για εραστές
τα ζάρια μου τα έπαιξα στις φτωχογειτονιές και κέρδισα τον πόνο με πενιές
Δεν μπόρεσα να γίνω ούτε γυναίκα ούτε ευτυχής δεν δούλεψα σε οίκους ανοχής
και μες στην αναδίπλωση της νέας εποχής απόμεινα μια ανάμνηση ατυχής
Με λεν Μαριάνθη κι είμαι από τρελή γενιά μισώ του κόσμου τη βία κι απονιά
χιλιάδες μάτια με κοιτάν από μακριά και μου μετράνε της ζωής μου τα κεριά .

9.Cundu luna vini Νίκος ΓκάτσοςΌτι και να γίνει ότι και να λάχει κούντου λούνα βίνι τραγουδάν οι Βλάχοι.Φίλοι στην ειρήνη σύντροφοι στη μάχη κούντου λούνα βίνι τραγουδάν οι Βλάχοι.Κλαιν οι βεδουίνοι σκούζουν οι φελάχοι και στην Παλαιστίνη καίγονται μονάχοι.Θρύψαλο η σελήνη στη μεγάλη ράχη κούντου λούνα βίνι τραγουδάν οι Βλάχοι.Φως και καλοσύνη γιε μου δεν υπάρχει ρίχνουν στο καμίνι και τον Πατριάρχη.Μαύρισαν οι κρίνοι ράγισαν οι βράχοι κούντου λούνα βίνι τραγουδάν οι Βλάχοι.Κούντου λούνα βίνι κι ότι θέλει ας γίνει.

10. Τώρα που πας στην ξενιτιά Νίκος Γκάτσος
Τώρα που πας στην ξενιτιά πουλί θα γίνω του νοτιά γρήγορα να σ' ανταμώσω
για να σου φέρω το σταυρό που μου παράγγειλες να βρώ δαχτυλίδι να σου δώσω
Ήσουν κυπαρίσσι στην αυλή αγαπημένο ποιος θα μου χαρίσει το φιλί που περιμένωστ' όμορφο ακρογιάλι καρτερώ να μου 'ρθεις πάλι σαν μικρό χαρούμενο πουλί
Χρυσή μου αγάπη έχε γειά να 'ναι μαζί σου η Παναγιάκι όταν 'ρθεί το περιστέρι θα 'χω κρεμάσει φυλαχτό
στο παραθύρι τ' ανοιχτό την καρδιά μου σαν αστέρι
Ήσουν κυπαρίσσι στην αυλή αγαπημένο ποιος θα μου χαρίσει το φιλί που περιμένωστ' όμορφο ακρογιάλι καρτερώ να μου 'ρθεις πάλι σαν μικρό χαρούμενο πουλί

11. Τα λιανοτράγουδα ΠαραδοσιακόΑπ’όλα τ’ άστρα τ’ ουρανού ένα είναι που σου μοιάζει ένα που βγαίνει το πουρνό όταν γλυκοχαράζει.
Κυπαρισσάκι μου ψηλό, ποιά βρύση σε ποτίζει, που στέκεις πάντα δροσερό, κι ανθείς και λουλουδίζεις.
Να’χα το σύννεφ’ άλογο και τ’ άστρι χαλινάρι το φεγγαράκι της αυγής να’ρχόμουν κάθε βράδυ.
Αν μ’ αγαπάς κι είν’ όνειρο, ποτέ να μην ξυπνήσω γιατί με την αγάπη σου ποθώ να ξεψυχήσω.
Της θάλασσας τα κύματα τρέχω και δεν τρομάζω κι όταν σε συλλογίζομαι, τρέμω κι αναστενάζω.
Τί να σου πω; Τί να μου πεις; Εσύ καλά γνωρίζεις και την ψυχή και την καρδιά εσύ μου την ορίζεις.
Να’χα το σύννεφ’ άλογο και τ’ άστρι χαλινάρι το φεγγαράκι της αυγής να’ρχόμουν κάθε βράδυ.
Αν μ’ αγαπάς κι είν’ όνειρο, ποτέ να μην ξυπνήσω γιατί με την αγάπη σου ποθώ να ξεψυχήσω.

12. Η μπαλάντα του Ούρι Νίκος ΓκάτσοςΟυρανέ όχι δε θα πω το ναι, ουρανέ φίλε μακρινέ.Πώς να δεχτώ άλλης αγκαλιάς τη στοργή πώς να δεχτώ μάνα μου είναι η γη.Πώς ν' αρνηθώ της ζωής το φως το ξανθό αχ ουρανέ πόνε μακρινέ.Κάθε δειλινό κοιτώ τον ουρανό το γαλανό
κι ακούω μια φωνή καμπάνα γιορτινή να με παρακινεί.Κάθε Κυριακή μου λέει να πάω εκεί εκεί εκεί
που χτίζουνε φωλιά αλλόκοτα πουλιά στου ήλιου τα σκαλιά.Πώς να δεχτώ άλλης αγκαλιάς τη στοργή πώς να δεχτώ μάνα μου είναι η γη.Κάθε δειλινό κοιτώ τον ουρανό το γαλανό
κι ακούω μια φωνή τρελή σα χάδι κι απειλή κοντά της να με καλεί.Κάθε Κυριακή μου λέει να πάω εκεί εκεί εκεί
μου τάζει ωκεανούς κομήτες μακρινούς και ό,τι βάζει ο νους.Ουρανέ όχι δε θα πω το ναι ουρανέ φίλε μακρινέ.Πώς να δεχτώ άλλης αγκαλιάς τη στοργή πώς να δεχτώ μάνα μου είναι η γη.Πώς ν' αρνηθώ της ζωής το φως το ξανθό αχ ουρανέ πόνε μακρινέ.

14.Αγάπη μέσα στην καρδιά Νίκος Γκάτσος
Ένα δειλινό, μες στ 'ακροθαλάσσι σαν το ναυαγό ήρθα κι εγώμου 'δωσες νερό σ' ασημένιο τάσι για να δροσισθώ, σ' ευχαριστώ. Αγάπη μέσα στην καρδιά φουρτουνιασμένη λαγκαδιάκάποια βραδιά πλημμύρισες και μας ξεκλήρισες. Πάψε να ζητάς όλη την αλήθεια τι είναι ο έρωτας μη με ρωτάςψάχνε να τη βρεις μες στα παραμύθια τώρα δε μπορείς, είναι νωρίς. Αγάπη μέσα στην καρδιά φουρτουνιασμενη λαγκαδιάκάποια βραδιά πλημμύρισες και μας ξεκλήρισες.

15. Ο εφιάλτης της Περσεφόνης Νίκος ΓκάτσοςΕκεί που φύτρωνε φλισκούνι κι άγρια μέντα κι έβγαζε η γη το πρώτο της κυκλάμινοτώρα χωριάτες παζαρεύουν τα τσιμέντα και τα πουλιά πέφτουν νεκρά στην υψικάμινο.Εκεί που σμίγανε τα χέρια τους οι μύστες ευλαβικά πριν μπουν στο θυσιαστήριοτώρα πετάνε τ' αποτσίγαρα οι τουρίστες και το καινούριο πάν να δουν διυλιστήριο.Εκεί που η θάλασσα γινόταν ευλογία κι ήταν ευχή του κάμπου τα βελάσματατώρα καμιόνια κουβαλάν στα ναυπηγεία άδεια κορμιά σιδερικά παιδιά κι ελάσματα.Κοιμήσου Περσεφόνη στην αγκαλιά της γης στου κόσμου το μπαλκόνι ποτέ μην ξαναβγείς

16. Φέρτε μου ένα μαντολίνο Στίχοι Μάνος Χατζιδάκις
Φέρτε μου ένα μαντολίνο για να δείτε πως πονώκι ύστερα θα γίνω κρίνο κι ύστερα πια θα χαθώ
Τι με νοιάζει κι αν χαθώ αφού θα 'χω γίνει κρίνοφέρτε μ' ένα μαντολίνο
Το παιδί που μ΄ αγαπάει όλο θέλει να ρωτά τι σημαίνει ΚυριακήΣκέφτομαι γιατί ρωτάει και φοβάμαι ότι ξεχνά πως τον είδα ΚυριακήΤο παιδί που μ΄ αγαπάει όλο θέλει να ρωτά που πηγαίνουν τα πουλιάΜα το δάκρυ μου κυλάει και καθώς αυτός κοιτά τον σκεπάζω με φιλιά

17. Αγάπη που 'γινες Μιχάλης Κακογιάννης
Αγάπη που 'γινες δίκοπο μαχαίρι κάποτε μου 'δινες μόνο τη χαρά
μα τώρα πνίγεις τη χαρά στο δάκρυ δε βρίσκω άκρη δε βρίσκω γιατρειά
Φωτιές ανάβουνε μες στα δυό του μάτια τ' αστέρια πέφτουνε όταν με θωρεί
σβήστε τα φώτα σβήστε το φεγγάρι σαν θα με πάρει το πόνο μου μη δεί

18. Αερικό Νίκος Γκάτσος
Αερικό αερικό λένε την κό λένε την κόρη π' αγαπώ
Βγήκα στο δρόμο μια βραδυά κι είδα να παίζουν τα παιδιάμα από ψηλά στον ουρανό έπαιζεν άστρο μακρυνόΑερικό αερικό λέν το λουλού λεν το λουλούδι π' αγαπώΠήγα και βρήκα χρυσικό για δαχτυλίδι μαγικόμα ήταν το δάχτυλο μικρό και το χαμόγελο πικρόΑερικό αερικό λένε τα μά λένε τα μάτια π' αγαπώΤώρα θ' ανάψω μια φωτιά στα κυπαρίσσια του νοτιάκαι στην ψηλότερη κορφή θα σ' έχω μάνα κι αδελφήΑερικό αερικό λέν την αγά λεν την αγάπη π' αγαπώ

19. Θάλασσα πλατειά Γιώργος Ρούσσος
Θάλασσα πλατειά σ' αγαπώ γιατί μου μοιάζειςθάλασσα βαθιά μια στιγμή δεν ησυχάζειςλες κι έχεις καρδιά την καρδιά μου την μικρούλα την πλατειάΌνειρα τρελά που πετούν στο κύμα πάνωφτάνουν στην καρδιά και τα νιάτα μας ξυπνάμεόνειρα πλατειά και οι πόθοι φτερουγίζουν σαν πουλιάΈχω ένα καημό που με τρώει γλυκά και με λιώνειέχω ένα καημό θά 'ρθω να στον πώαδελφή μου εσύ θάλασσα που σ' αγαπώ
Κύματα πουλιά στα ταξίδια σας που πάτετα αλαργινά την κρυφή μου λύπη πάρτεκι από εκεί μακριά να μου φέρετε κι εμένα τη χαρά

21. Το τραγούδι της Ευρυδίκης Μάνος Χατζιδάκις
Έτσι καθώς στεκόμουν στον σταθμό μονάχη είχες γυρίσει παίζοντας τη ράχημε είδες σε είδα θέλησα ένα χάδι μα ο σκοπός σου κίνησε στο δρόμοΤον πήραν τραίνα τον πήραν σύννεφα καπνού τον πήρανε τα μάτια σου και χάθηκαν στον ΆδηΕίσαι καλός είσαι κακός δεν ξέρω
Πως σε λέν, Ορφέα κι εμένα Ευριδίκη

22. Χελιδόνι σε κλουβί Νίκος Γκάτσος
Πού το πάνε το παιδί χελιδόνι σε κλουβίπού το πάνε το παιδί και κανείς δεν το 'χει δει.Πού το παν το παληκάρι κάθε νύχτα με φεγγάρι.Πού το πάνε τι του λένε και τ' αδέρφια του το κλαίνε.Με κοιτάνε κάθε αυγή και τα μάτια τους πληγή.Με κοιτάνε κάθε αυγή και τα λόγια τους κραυγή.Με κοιτάνε με κοιτάνε και τα μαύρα τους φοράνε.κι ένας παραπέρα στέκει και κρατάει αστροπελέκι.Στης ψυχής μου τον καθρέφτη ίσκιος άρχισε να πέφτει.Ίδια η μοίρα που με φέρνει ίδια η μοίρα που με παίρνει.

23. Είσαι ένα περιστέρι Νίκος Γκάτσος
Είσαι ένα περιστέρι που πετάς στον ουρανό πάμε να βρούμ' έν' αστέρι σ' ένα κόσμο μακρινό
Έλα να, έλα να, να βρούμ' έν' αστέρι που πετά, που πετά ψηλά, στον ουρανό
Είσαι ένα καρδιοχτύπι μου 'χεις κόψει τα φτερά έλα πάρε μου τη λύπη έλα δώσ' μου τη χαράΕίσαι έ- είσαι έ- ένα καρδιοχτύπι μου 'χεις κό- μου 'χεις κό- κόψει τα φτερά
Τα γαρύφαλλα σου μέτρα σ' αγαπώ όσο κανείς
κάνω τη καρδιά μου πέτρα και προσμένω να φανείς
Έλα και έλα και και σε περιμένω στη γωνιά στη γωνιά του δρόμου να φανείς

24. Πάει ο καιρός Νίκος Γκάτσος
Πάει ο καιρός πάει ο καιρός που 'ταν ο κόσμος δροσερόςκαι κάθε αυγή ξεκινούσε μια πηγή για να ποτίσει όλη τη γηΉρθανε νύχτες και βροχές και χειμωνιάσαν οι ψυχέςκαι στο βαθύ το σκοτάδι έχει σταθεί ένα παιδί να ζεσταθείΤώρα το δάκρυ κυλάει στο χώμα και πέρα απ' το βοριάένα καράβι ρωτάει ακόμα που θα βρει στεριάΠάει ο καιρός πάει ο καιρός που 'ταν ο κόσμος δροσερόςκαι κάθε αυγή ξεκινούσε μια πηγή για να ποτίσει όλη τη γη

25. Πάμε μια βόλτα στο φεγγάρι Νότης Περγιάλης
Τρεις μέρες χώ- τρείς μέρες χώρισα από σένατρεις νύχτες μέ- τρεις νύχτες μένω μοναχή
σαν τα βουνά που στέκουν τώρα δακρυσμένα
όταν τα βρέ- όταν τα βρέχουν οι ουρανοί
Διώξε τη λύπη παληκάρι πάμε μια βόλτα στο φεγγάρι
Πως να 'βγω και πως να 'βγω και να περπατήσωτα λόγια του τα λόγια του να θυμηθώ
με το φεγγάρι πως αχ πως να τραγουδήσωμε το φεγγάρι πως να παρηγορηθώ
Διώξε τη λύπη παληκάρι πάμε μια βόλτα στο φεγγάρι

26. Κεμάλ Νίκος ΓκάτσοςΑκούστε την ιστορία του Κεμάλ, ενός νεαρού πρίγκιπα της Ανατολής,απόγονου του Σεβάχ του θαλασσινού, που νόμιζε πως μπορεί να αλλάξει τον κόσμο.Αλλά πίκρες οι βουλές του Αλλάχ και σκοτεινές οι ψυχές των ανθρώπων...
Στης Ανατολής τα μέρη μια φορά και ένα καιρό Ήταν άδειο το κεμέρι, μουχλιασμένο το νερό.Στη Μοσούλη στη Βασόρα, στην παλιά τη χουρμαδιά πικραμένα κλαίνε τώρα της ερήμου τα παιδιά.Κι ένας νέος από σόι και γενιά βασιλική Αγροικά το μοιρολόι και τραβάει κατά εκεί.Τον κοιτούν οι Βεδουίνοι με ματιά λυπητερή Κι όρκο στον Αλλάχ τους δίνει πως θ' αλλάξουν οι καιροί.Σαν ακούσαν οι αρχόντοι του παιδιού την αφοβιά ξεκινάν με λύκου δόντι και με λιονταριού προβιά.Απ' τον Τίγρη στον Ευφράτη, απ' τη γη στον ουρανό κυνηγάν τον αποστάτη να τον πιάσουν ζωντανό.Πέφτουν πάνω του τα στίφη σαν ακράτητα σκυλιά και τον πάνε στο χαλίφη να του βάλει τη θηλιά.Μαύρο μέλι μαύρο γάλα ήπιε εκείνο το πρωί πριν αφήσει στην κρεμάλα τη στερνή του την πνοή.Με δύο γέρικες καμήλες μ' ένα κόκκινο φαρί στου παράδεισου τις πύλες ο προφήτης καρτερεί.Πάνε τώρα χέρι χέρι κι είναι γύρω συννεφιά μα της Δαμασκού τ' αστέρι τους κρατούσε συντροφιά.Σ' ένα μήνα σ' ένα χρόνο βλέπουν μπρος τους τον Αλλάχ που από τον ψηλό του θρόνο λέει στον άμυαλο Σεβάχ:Νικημένο μου ξεφτέρι δεν αλλάζουν οι καιροί με φωτιά και με μαχαίρι πάντα ο κόσμος προχωρεί.
Καληνύχτα, Κεμάλ. Αυτός ο κόσμος δε θα αλλάξει ποτέ. Καληνύχτα...

27. Μανούλα μου Ιάκωβος Καμπανέλης
Άχ τι ντροπή τέτοια ντροπή μάνα μου και πως βγαίνειούτε κι άν τρέξει ο ποταμός μάνα μου δεν τη πλένειΤι να σου κάνουν δάκρυα δυό και στεναγμοί σαράντα δυόμανούλα μου μανούλα μουτι κι αν το δάκρυ μου νωπό βουβό το στόμα και πικρόμανούλα μου μανούλα μουΚαι τρέχω κάποιον για να βρώ να με ρωτά να τον ρωτώτι θα γενεί τι θα γενεί ποιος θα πονεί ποιος θα πονείμανούλα μου μανούλα μου

28. Μια παναγιά Νίκος Γκάτσος
Μια παναγιά μιαν αγάπη μου έχω κλείσει σ' ερημοκλήσι αλαργινόκάθε βραδιά της καρδιάς την πόρτα ανοίγω κοιτάζω λίγο και προσκυνώ
Πότε θα 'ρθει πότε θα 'ρθει το καλοκαίρι πότε τ' αστέρι θ' αναστηθείνα σου φορέσω στα μαλλιά χρυσό στεφάνι σαν πυροφάνι σ' ακρογιαλιάΜια παναγιά μιαν αγάπη μου έχω κλείσει σ' ερημοκλήσι αλαργινόκάθε βραδιά της καρδιάς την πόρτα ανοίγω κοιτάζω λίγο και προσκυνώ

29. Οδός ονείρων Στίχοι Μάνος Χατζιδάκις
Κάθε κήπος έχει μια φωλιά για τα πουλιά κάθε δρόμος έχει μια καρδιά για τα παιδιά
Μα κυρά μου εσύ σαν τι να λες με την αυγή και κοιτάς τ' αστέρια που όλο πέφτουν σαν βροχήΔώς μου τα μαλλιά σου να τα κάνω προσευχή για να ξαναρχίσω το τραγούδι απ' την αρχή
Κάθε σπίτι κρύβει λίγη αγάπη στη σιωπή μα ένα αγόρι έχει την αγάπη για ντροπήΜα κυρά μου εσύ σαν τι να λες με την αυγή και κοιτάς τ' αστέρια που όλο πέφτουν σαν βροχήΔώς μου τα μαλλιά σουνα τα κάνω προσευχή για να ξαναρχίσω το τραγούδι απ' την αρχήΚάθε σπίτι κρύβει λίγη αγάπη στη σιωπή μα ένα αγόρι έχει την αγάπη για ντροπή

30. Τ’ aστέρι του βοριά Νίκος Γκάτσος
Τ' αστέρι του βοριά θα φέρει ξαστεριά μα σαν φανεί μέσ’ απ' το πέλαγο πανίθα γίνω κύμα και φωτιά να σ' αγκαλιάσω ξενιτιάΚαι 'συ χαμένη μου πατρίδα μακρινή θα μείνεις χάδι και πληγή σαν ξημερώσει σ' άλλη γη
Τώρα πετώ για της ζωής το πανηγύρι τώρα πετώ για της χαράς μου την γιορτήΦεγγάρια μου παλιά καινούργια μου πουλιά διώχτε τον ήλιο και τη μέρα απ' το βουνόγια να με δείτε να περνώ σαν αστραπή στον ουρανό

31. η μικρή Ραλλού Νίκος Γκάτσος
Σαράντα παληκάρια στην άκρη του γιαλού επαίξανε στα ζάρια τη μικρή ΡαλλούΣ' ανατολή και δύση σε κόσμο και ντουνιά ρωτάν ποιος θα κερδίσει την ομορφονιάΜικρό το καλοκαίρι μεγάλος ο καιρός κανείς όμως δεν ξέρει ποιος θα 'ναι ο τυχερόςΣαράντα παληκάρια στην άκρη του γιαλού επαίξανε στα ζάρια τη μικρή ΡαλλούΣαράντα παληκάρια με λιονταριού καρδιά ερίξανε τα ζάρια μια τρελή βραδυάΖηλεύει το φεγγάρι και στέλνει απ' τα βουνά τον μαύρο καβαλάρη που μας κυβερνάΚι ο χάροντας σαν φίδι τραβάει την κοπελιά σ' αγύριστο ταξίδι σ' ανήλιαγη σπηλιάΣαράντα παληκάρια στην άκρη του γιαλού εχάσανε στα ζάρια τη μικρή Ραλλού

32. Ο Γιάννης ο φονιάς Νίκος ΓκάτσοςΟ Γιάννης ο φονιάς παιδί μιας Πατρινιάς κι ενός Μεσολογγίτη
προχτές την Κυριακή μετά τη φυλακή επέρασε απ’ το σπίτι.Του βγάλαμε γλυκό τού βγάλαμε και μέντα μα για το φονικό δεν είπαμε κουβέντα.Μονάχα το Φροσί με δάκρυ θαλασσί στα μάτια τα μεγάλατού φίλησε βουβά τα χέρια τ’ ακριβά και βγήκε από τη σάλα.Δεν μπόρεσε κανείς τον πόνο της ν’ αντέξειΚι ούτε ένας συγγενής να πει δεν βρήκε λέξη.Κι ο Γιάννης ο φονιάς στην άκρη της γωνιάς με του καημού τ’ αγκάθι
Θυμήθηκε ξανά φεγγάρια μακρινά και τ’ όνειρο που εχάθη

33. Ήρθε βοριάς, ήρθε νοτιάς Γιάγκος Αραβαντινός Αγάπη μου σε γύρευα σ' αυγή και σε φεγγάρι και στα ψηλά τα σύννεφα σε γύρευα τυφλός,
μα ήρθε ο καιρός, ήρθε η βροχή κι η δροσερή σου χάρη αγάπη μου σε γύρεψα γιατί ήσουν ουρανός.
Κι αν ο Θεός που σ' έπλασε με μιαν ευχή μεγάλη να 'χεις αστέρι στα μαλλιά και μια χρυσή καρδιά,
στ' αλώνια ευθύς υψώθηκε το χρυσαφένιο στάρι κι η αγάπη μου μ' αγάπησε γιατί ήμουν ουρανός.
Αγάπη μου πως σ' έχασα πως η καρδιά μου εστάθη και τα πουλιά σ' αρπάξανε μες στην πολύ βροχή,
ήρθε νοτιάς, ήρθε βοριάς το κύμα να σε πάρει αγάπη μου που μού 'φυγες γιατί ήσουν ουρανός.

34. Περιμπανού Νίκος Γκάτσος
Περιμπανού τη λέγαν τα παιδιά Περιμπανού κι ήτανε δεκαπέντε χρονώ Έγραφαν τ' όνομά της στον καθρέφτη τ' ουρανού μ' ενός πνιγμένου γλάρου φτερό.Μα της ζωής το κύμα το παράφορο σάρωσε βάρκες και κουπιά Και στο μεγάλο κόσμο τον αδιάφορο ποιος τη θυμάται τώρα πια. Περιμπανού την έλεγα κι εγώ Περιμπανού κι ας μη με είχε ακούσει κανείςέμοιαζε με κοχύλι στο βυθό του Αυγερινού προτού καρδιά μου πέτρα γινείς.Μα της ζωής το κύμα το παράφορο σάρωσε βάρκες και κουπιά Και στο μεγάλο κόσμο τον αδιάφορο ποιος τη θυμάται τώρα πια

35. Χασάπικο 40 Νίκος Γκάτσος
Ήλιε μου ήλιε μου βασιλιά μου μη μ' αφήνεις σήμερασυννεφιά συννεφιά στην καρδιά μου στο κορμί μου σίδερα.Αγόρι ματωμένο θεριά σε ζώσανεχαράματα σε πήραν και σε σταυρώσανε.Ήλιε μου ήλιε μου βασιλιά μου πες μου τι μου ζήλεψεςφώτισες μια στιγμή την καρδιά μου κι ύστερα βασίλεψες.Αγόρι ματωμένο θεριά σε ζώσανεχαράματα σε πήραν και σε σταυρώσανε.

37. Πορνογραφία Άρης Δαβαράκης
Πορνογραφία σημαίνει συνουσία συνομωσία στο φως των αστεριών
Για την Ευρώπη μα και για την Ασία
Πορνογραφούμε στα μάτια των παιδιών
Μες στον κόσμο χάνομαι κι από τα πάθη μου πιάνομαι
Δίνω σώμα δίνω φως μα πεθαίνω σοφός
Πορνογραφία σημαίνει ανταρσία απελπισία,
σκοτάδι και μαγεία φωτογραφία σημάδι των καιρών

38. Ο κυρ Αντώνης Στίχοι Μάνος Χατζιδάκις
Ο κυρ Αντώνης πάει καιρός που ζούσε στην αυλήμ' ένα κανάτι μ' ένα κρεβάτι και με κρασί πολύείχε δυό μάτια γαλανά κι αχτένιστα μαλλιάκι ένα λουλούδι πάντα φορούσε στα ρούχα τα παλιά
Αχ κυρ Αντώνη πως σ' αγαπάμε και μαζί σου τ' άστρα κοιτάμετις φωτιές για σένα μετράμε ως που να 'ρθεί η βροχήκαι το θυμό σου πάντα ξεχνάμε σαν πουλιά μαζί τριγυρνάμεσαν παιδιά με σένα γελάμε σαν κάνεις προσευχή
Ο κυρ Αντώνης βιάζεται να πάει να κοιμηθείγιατί το βράδυ στα όνειρα του θέλει να θυμηθείότι ποτέ δεν έζησε μες στ' όνειρο του ζείμα η νύχτα φεύγει και λυπημένο τον βρίσκει η χαραυγήΜα ένα βράδυ ο κυρ Αντώνης πάει να κοιμηθεί
κι όταν ξυπνάμε τον καρτεράμεστην πόρτα να βρεθείμα ο κυρ Αντώνης δεν θα βγεί ποτέ του στην αυλήαφού για πάντα μες στ' όνειρο του θέλησε πια να ζεί

39. Ήσουν παιδί σαν το Χριστό Νίκος Γκάτσος
Έμπαινες κι έλαμπε το σπίτι σαν το τριφύλλι τ' ανοιχτόκι είχες το φως του Αποσπερίτη στ' άγια σου μάτια φυλαχτό.Άφηνες πάνω στο τραπέζι γάλα και μέλι και ψωμίκι έβλεπα τ' όνειρο να παίζει στο πελαγίσιο σου κορμί.Κύμα και βότσαλο κι αρμύρα και καλοκαίρι μου ζεστόούτε ένα δάκρυ σου δεν πήρα στην παγωνιά για να λουστώ.Σ' ευχαριστώ σ' ευχαριστώ ήσουν παιδί σαν το Χριστό.

42. Είμ' αετός χωρίς φτερά Ευτυχία Παπαγιανοπούλου
Σαν τον αετό είχα φτερά ώ ώ ώ και πέταγα και πέταγα πολύ ψηλάμα ένα χέρι λατρεμένο ένα χέρι λατρευτό μου τα κόβει τα φτερά μου για να μη ψηλά πετώ
Το χέρι αυτό το λατρευτό ώ ώ ώ μες στη ζωή μες στη ζωή θα τ' αγαπώότι και να μου 'χει κάνει όλα του τα συγχωρώ
με φτερούγες τσακισμένες πάντα εγώ θα τ' αγαπώΕίμ' αετός χωρίς φτερά χωρίς αγάπη και χαράχωρίς αγάπη και χαρά είμ' αετός χωρίς φτερά

43. Το πέλαγο είναι βαθύ Μάνος Χατζιδάκις
Το πέλαγο είναι βαθύ κι η αγάπη είναι μεγάληέχω ένα πόνο στη ψυχή και ποιος θα μου τον βγάλειΤο πέλαγο είναι γλυκό χάδι μαζί και δάκρυκαι με κυλάει αφρίζοντας στου ορίζοντα την άκρηΤο πέλαγο είναι παιδί τρέχει και δεν το φτάνωπαιδί και στην αγάπη του που σαν με δει το χάνω

44. Ο μήνας έχει 13 Μιχάλης ΚακογιάννηςΟ μήνας έχει δεκατρείς καταραμένη μέρα,
δεν θέλω ν' αντικρίζω άνθρωπο ούτε για καλημέρα.
Σαν ξημερώνει δεκατρείς δεν βγαίνω απ' το κρεβάτι,
κλειδώνω πόρτες και παράθυρα, μα που κλείσω μάτι.
Με λένε για προλυπτική , μα το 'φερε η μοίρα
στις δεκατρείς να μείνω ορφανή ,στις δεκατρείς και χήρα .

46. Μες σ’ αυτή τη βάρκα Μάνος Χατζιδάκις
Μες σ’ αυτή τη βάρκα είμαι μοναχή κι έχω συντροφιά μου κάτασπρο πουλί
Σημάδι ρίχνω στο γιαλό, μα πώς να σου το πω Είσαι ένα αστέρι μακρινό, τη νύχτα σε φιλώ
Θέλω να φυτέψω πεύκο λυγερό για να μεγαλώσει και να το χαρώ
Σημάδι ρίχνω στο γιαλό, μα πώς να σου το πω Είσαι ένα αστέρι μακρινό, τη νύχτα σε φιλώ
Μπλέκω τα μαλλιά μου μ’ άστρα και βροχή και στα όνειρά μου κάνω προσευχή
Σημάδι ρίχνω στο γιαλό, μα πώς να σου το πω Είσαι ένα αστέρι μακρινό, τη νύχτα σε φιλώ

49. Ο Ιρλανδός κι ο Ιουδαίος Νίκος Γκάτσος
Χρόνια και χρόνια μες στην άμμο εκεί που ανθίζει η φοινικιάδυο φίλοι πήγαιναν σε γάμο δώρα κρατώντας και προικιά.
Ο ένας ήταν Ιρλανδός ο άλλος ήταν Ιουδαίος.
Δίψα τους έκαιγε τα χείλη μα πριν φωνάξουν τη βροχήείδαν στην έρημο μια πύλη που 'γραφε τέλος και αρχή.
Μπροστά πηγαίνει ο Ιρλανδός πίσω πηγαίνει ο Ιουδαίος.
Πέρασαν τα μεγάλα τείχη και γύρω από την αγοράκάποιον ρωτήσανε στην τύχη πού είν' ο γάμος κι η χαρά.
Τον ρώτησε ο Ιρλανδός τον ρώτησε κι ο Ιουδαίος.
Κι αυτός απλώνοντας τα χέρια τους έδειξε στο χώμα εμπρόςδυο πεθαμένα περιστέρια που ήταν η νύφη κι ο γαμπρός.
Δάκρυσε τότε ο Ιρλανδός δάκρυσε κι ο Ιουδαίος.

50. Μίλησε μου Νίκος Γκάτσος
Άνοιξα στο κήπο μου πηγάδι να ποτίζω τα πουλιάνα 'ρχεσαι κι εσύ πρωί και βράδυ σαν μικρή δροσοσταλιάΉρθες μια βραδιά με τον αγέρα αναστέναξε η καρδιάσου 'πα με λαχτάρα καλησπέρα και μου είπες έχε γεια
Μίλησε μου μίλησε μου δεν σε φίλησα ποτέ μουμίλησε μου μίλησε μου πως να σε ξεχάσω πες μουμίλησε μου μίλησε μου δεν σε φίλησα ποτέ μουμίλησε μου μίλησε μου μόνο στ' όνειρο μου σε φιλώΦύτεψα στην πόρτα σου χορτάρι να 'χεις ίσκιο και δροσιάκι ήρθα πριν αλλάξει το φεγγάρι να σου φέρω ζεστασιάΣ' έβγαλα στου ήλιου τ' ανηφόρι στα σοκάκια τα πλατειάμα ήρθε παγωνιά και ξεροβόρι και δε μ' άναψες φωτιάΜίλησε μου μίλησε μου δεν σε φίλησα ποτέ μουμίλησε μου μίλησε μου πως να σε ξεχάσω πες μουμίλησε μου μίλησε μου δεν σε φίλησα ποτέ μουμίλησε μου μίλησε μου μόνο στ' όνειρο μου σε φιλώ
51. Η πίκρα σήμερα Νίκος ΓκάτσοςΗ πίκρα σήμερα δεν έχει σύνορα κι εσύ δεν έπρεπε να μ' αρνηθείς.Κάποτε αλίμονο στο μεσοχείμωνο τον ήλιο σου 'φερα να ζεσταθείς.Κοίτα πώς κλαίει ο ουρανός δεν είναι πια γιορτή έγινε τ' όνειρο καπνός πες μου γιατί γιατί.Νύχτωσε, βράδιασε, μο κόσμος άδειασε, κρύβω το δάκρυ μου και καρτερώ.Μα εσύ δεν έρχεσαι βρέχει και βρέχεσαι ποτήρι μου 'δωσες φαρμακερό.Κοίτα πώς κλαίει ο ουρανός μα εσύ καρδιά μην κλαις κι όταν χτυπάει ο κεραυνός τραγούδι εσύ να λες.

53. Κουρασμένο παλικάρι Νίκος Γκάτσος
Κουρασμένο παλικάρι τώρα που δεν μ' αγαπάςπάρε το χρυσό φεγγάρι στον Παράδεισο να πας
Ήσουν λυπημένο κύμα δεν είχες ακρογιάλι να σταθείςστης αγάπης μας το μνήμα καρτερώ να' ρθεις να κοιμηθείς
Κουρασμένο παληκάρι γίνε φως του αυγερινούκι ασ' τη νύχτα να σε πάρει στο περβόλι τ' ουρανού

56. Τα παιδιά του Πειραιά Μάνος Χατζιδάκις
Απ' το παράθυρο μου στέλνω ένα δύο και τρία και τέσσερα φιλιάπου φτάνουν στο λιμάνι ένα και δύο και τρία και τέσσερα πουλιάπως θα 'θελα να είχα ένα και δύο και τρία και τέσσερα παιδιάόταν θα μεγαλώσουν όλα να γίνουν λεβέντες για χάρη του Πειραιά
Όσο κι αν ψάχνω δεν βρίσκω άλλο λιμάνι τρελή να μ' έχει κάνει από τον Πειραιάπου όταν βραδυάζει τραγούδια μ' αραδιάζει και τις πενιές του αλλάζει γεμίζει από παιδιά
Από την πόρτα μου σαν βγώ δεν υπάρχει κανείς που να μην τον αγαπώ
και σαν το βράδυ κοιμηθώ ξέρω πως ξέρω πως πως θα τον ονειρευτώπετράδια βάζω στο λαιμό και μια χά- και μια χά- και μια χάντρα φυλαχτόγιατί τα βράδυα καρτερώ στο λιμάνι σαν βγώ κάποιον άγνωστο να βρώΌσο κι αν ψάχνω δεν βρίσκω άλλο λιμάνι τρελή να μ' έχει κάνει από τον Πειραιάπου όταν βραδυάζει τραγούδια μ' αραδιάζει και τις πενιές του αλλάζει γεμίζει από παιδιά
Πως θα 'θελα να είχα ένα και δύο και τρία και τέσσερα παιδιά

57. Ένας ευαίσθητος ληστής Νίκος ΓκάτσοςΑν με πηγαίναν αύριο στην κρεμάλα μανούλα μου μανούλα δόλια μάνα
ξέρω ποιανού το δάκρυ στάλα στάλα θ'πεφτε από τα μάτια τα μεγάλα
μανούλα μου μανούλα δόλια μάνα
Μια και με γράψανε φονιά πήρα τον κόσμο παγανιά
και την ζωή σεργιάνι κακό να κάνω στους κακούς
που εσύ μονάχα τους ακούς μα ο νους σου δεν τους πιάνει
Στην ερημιά που ‘χα βρεθεί με το’ να χέρι στο σπαθί
και τ’ άλλο στο βαγγέλιο ήρθαν μανάδες κι ορφανά
κι είπα το δάκρυ που πονά να τους το κάνω γέλιο
Μα τώρα που ’φτασε η στιγμή να κλείσουν οι λογαριασμοί
ποιος τάχα θα μπορέσει να δει πως είχα μια καρδιά
σαν της αγάπης τα παιδιά και να με συγχωρέσει;
58. Χάρτινο το φεγγαράκι Νίκος Γκάτσος
Θα φέρει η θάλασσα πουλιά κι άστρα χρυσά τ' αγέρινα σου χαϊδεύουν τα μαλλιά να σου φιλούν το χέριΧάρτινο το φεγγαράκι ψεύτικη η ακρογιαλιάαν με πίστευες λιγάκι θα 'σαν όλα αληθινάΔίχως τη δική σου αγάπη γρήγορα περνά ο καιρόςδίχως τη δική σου αγάπη είναι ο κόσμος πιο μικρόςΧάρτινο το φεγγαράκι ψεύτικη η ακρογιαλιάαν με πίστευες λιγάκι θα 'σαν όλα αληθινά

61. Το τραγούδι της Σειρήνας Νίκος Γκάτσος
Με τ' άσπρο μου μαντήλι θα σ' αποχαιρετήσω
και για να μου 'ρθεις πίσω στην εκκλησιά θα μπω.Θ' ανάψω το καντήλι και το κερί θα σβήσω, τα μάτια μου θα κλείσω και θα σ' ονειρευτώ. Γιατί είσαι λυπημένο, και δε μιλάς κι εσύ, πουλί ταξιδεμένο σε μακρινό νησί.Είχα τα δυο σου χείλη, κρυφό της νύχτα αστέρι, μα το δικό μου αστέρι μην παίρνεις απ' εδώ.Σου χάρισα κοχύλι να το κρατάς στο χέρι, ως τ' άλλο καλοκαίρι που θα σε ξαναιδώ.Γιατί είσαι λυπημένο, και δε μιλάς κι εσύ, πουλί ταξιδεμένο σε μακρινό νησί.

62. εφτά τραγούδια θα σου πω Μιχάλης Κακογιάννης
Βγήκανε τ' άστρα κι οι κοπέλες με τ' άσπρα
Κατεβαίνουν στην κάτω γειτονιάΤα παλικάρια παρατάνε τα ζάρια κι ανταμώνουν στου δρόμου τη γωνιάΣτου παραδείσου τα μπουζούκια θα με πάς κι αφού χορέψουμε και πάψει ο σαματάς
εφτά τραγούδια θα σου πω για να διαλέξεις το σκοπόπου θα μου πεις για να σου πω το σ' αγαπώ

63. Το φεγγάρι είναι κόκκινο Μάνος Χατζιδάκις
Το φεγγάρι είναι κόκκινο το ποτάμι είναι γαλάζιο κι η αγάπη μου στα χέρια σου είναι κάτασπρο πουλί
Το φεγγάρι είναι πράσινο το ποτάμι είναι βαθύ έλα αγάπη μου και χόρεψε ίσα μ' αύριο το πρωί
Το φεγγάρι πήγε κι έπεσε στο ποτάμι το βαθύ κι η αγάπη μου κιτρίνισε σαν τη φλόγα στο κερί
έλα αγάπη μου και χόρεψε ίσα μ' αύριο το πρωί

64. Το μεθυσμένο κορίτσι Μάνος Χατζιδάκις Μες στο κρύο μες στ' αγιάζι το κορίτσι μου βουλιάζει το σκεπάζει τ' αναφιλητό.
Χύθηκαν τα ξεροβόρια σπάν' τα ζάρια τρία αγόρια το κορίτσι κλαίει σαν το Χριστό.
Μεθάει κι ανοίγει μια τρελή πηγή το στόμα γίνεται πληγή
έχει το μίσος φτιάξει φυλαχτό παίζει στο θάνατο κρυφτό.
Έχει στα μαλλιά κορδέλες στο κορμί της χίλιες βδέλλες και στο πλάι το Χάροντα σκυφτό.
Απ' τα μάτια της δυο στάλες κι απ' τα χέρια πέφτουν κι άλλες ο καημός χτυπάει σαν κεραυνός.
Ποιος της έδωσε μαχαίρι ποιος αγέρας θα τη φέρει για ν' αστράψει ο μαύρος ουρανός;
Με το μαχαίρι κόβει τη σιωπή κι είναι σαν πέτρα σκυθρωπή
μπλέκει τα χέρια κάνει προσευχή ποιος θα της δώσει μιαν ευχή;
Μες στο κρύο μες στ' αγιάζι το κορίτσι μου βουλιάζει το σκεπάζει τ' αναφιλητό.

65. Στ’ ουρανού την άκρη Νίκος Γκάτσος
Στραβά το καπελάκι μου στριμμένο το τσιγάρο πολλές φουρτούνες πέρασα και δε φοβάμαι χάρο.
Τη θάλασσα πολέμησα του κόσμου την αρμύρα μα τώρα που σε γνώρισα την κάτω βόλτα πήρα.
Στ’ ουρανού την άκρη Παναγιά σε φίλησε παγωμένο δάκρυ στην καρδιά μου κύλησε.
Στραβά το καπελάκι μου στο χέρι κομπολόι μετρώ τα σκαλοπάτια σου κι η έγνοια σου με τρώει.
Μα πριν με διώξεις, άκαρδη θερμά παρακαλώ σε περκάλι βενετσάνικο να κοιμηθούμε στρώσε.
Στ’ ουρανού την άκρη Παναγιά σε φίλησε παγωμένο δάκρυ στην καρδιά μου κύλησε.

66. Κοίτα με στα μάτια Νίκος ΓκάτσοςΚοίτα με στα μάτια κι έλα πιο κοντά άγια μου καρδιά κι αγαπημένηάκουσα κι απόψε πόρτα να χτυπά πέτρες θα κυλάν οι πεθαμένοι.Πώς να το ξεχάσω κείνο το παιδί στο περιβολάκι τ' Άι-Νικόλαέπινε τον ήλιο σα χλωρό κλαδί πριν το θυμηθούν τα πολυβόλα.Κοίτα με στα μάτια και με το σουγιά πάρε από τη φλέβα μου μελάνιγράψε τ' όνομά του στην αστροφεγγιά χέρι φονικό να μην το φτάνει.Πού είσαι Πέτρο; Πού είσαι Γιάννη; Στου κάτω κόσμου το σιντριβάνι.Νεράκι πίνω να λησμονήσω. Γύρισε πίσω! Γύρισε πίσω!

67. Αχ! βρε παλιομισοφόρια Αλέκος Σακελλάριος Ένα βράδυ στη Καστέλλα σε μια όμορφη κοπέλλα
που 'παιρνε τ' απεριτίφ της
ρίχτηκ' ένας τσίφτης απ' την Κοκκινιά
Δεν εγνώριζε όμως ότι τα 'χε μ' ένα Πειραιώτη
Πειραιώτη ντερμπετέρη σίδερο στο χέρι άσσο στη μπουνιά
Αχ βρε παλιομισοφόρια τι τραβάν' για σας τ' αγόρια
Αλλα και ο Κοκκινιώτης ήταν παλληκάρι πρώτης
κι έτσι τώρα και οι δύο στο νοσοκομείο πήγαν σηκωτοί
Και οι δυό σε αφασία μα εκείνη σημασία
που τους έφαγε η μαρμάγκα και με άλλο μάγκα έκανε χαρτί
68. Στο Λαύριο γίνεται χορός Νίκος Γκάτσος
Έριξα πέτρα στο πηγάδι για να βρω νερόένα χρυσό φλουρί στον Άδη και σε καρτερώ.
Ποιος είν' απόψε ο τυχερός; Στο Λαύριο γίνεται χορός.
Κράτησα δίκοπο μαχαίρι στον πικρό καιρόκι είπα στη νύχτα να σε φέρει και σε καρτερώ.
Ποιος είν' απόψε ο τυχερός; Στο Λαύριο γίνεται χορός.

69. Μη τον ρωτάς τον ουρανό Γιάννης ΙωαννίδηςΛόγο στο λόγο και ξεχαστήκαμε μας πήρε ο πόνος και νυχτωθήκαμε
σβήσε το δάκρυ με το μαντίλι σου να πιω τον ήλιο μέσα απ'τα χείλη σου
Μη τον ρωτάς τον ουρανό το σύννεφο και το φεγγάρι
το βλέμμα σου το σκοτεινό κάτι απ' τη νύχτα έχει πάρει
Ό,τι μας βρήκε κι ό,τι μας λύπησε σαν το μαχαίρι κρυφά μας χτύπησε
σβήσε το δάκρυ με το μαντίλι σου να πιω τον ήλιο μέσα απ'τα χείλη σου
Μη τον ρωτάς τον ουρανό το σύννεφο και το φεγγάρι
το βλέμμα σου το σκοτεινό κάτι απ' τη νύχτα έχει πάρει

70. Κυπαρισσάκι Στίχοι Μάνος Χατζιδάκις ι
Κυπαρισσάκι είν' αψηλό το παλικάρι π' αγαπώ
κι είν' αψηλό τόσο αψηλό που 'χει αγκαλιά τον ουρανό
το παλικάρι π' αγαπώ
Κυπαρισσάκι λυγερό ξάφνου πηδάει μες στο χορό
και δεν μπορώ αχ δεν μπορώ τόσο ψηλά να το θωρώ
το παλικάρι π' αγαπώ αγόρι μου πως σ' αγαπώ

71. Τώρα νυφούλα μου χρυσή Νίκος ΓκάτσοςΤώρα νυφούλα μου χρυσή που βγαίνεις απ' το σπίτι σου
να θυμηθείς πως βγαίνεις σαν τον αυγερινό.
Φρεσκολουσμένο το κορμί καινούργιο το φουστάνι σου
βγαίνεις από το σπίτι σου στην εκκλησιά να πας.

72. Πέρα στο θολό ποτάμι Νίκος ΓκάτσοςΠέρα στο θολό ποτάμι έσκυψε η νύχτα να λουστεί.
Έτσι και η όμορφη Μπελίσα μ' ένα φιλί θα δροσιστεί.
Πάνω στο πέτρινο γεφύρι κάθεται η νύχτα δροσερή.
Έτσι και η όμορφη Μπελίσα στον κήπο θα τον καρτερεί.

73.Ποιος είν' τρελός από έρωτα Γιώργος ΣαραντάρηςΠοιος είν' τρελός από έρωτα;
Ας κάνει λάκκους την αυγή.
Να πάμε εκεί να πιούμε τη βροχή.
Μια που εμείς σε όποια στέγη αράξουμε,
σε όποια αυλή,
ο άνεμος χαλνάει τον ουρανό, τα δέντρα.
Κι η στείρα γη μέσα σε μας βουλιάζει.

74. Με την Ελλάδα καραβοκύρη Νίκος Γκάτσος Με τη φουρτούνα και το Σιρόκο ήρθε μια σκούνα απ’ το Μαρόκο
Με τον αγέρα και με τ’ αγιάζι πάει μια μπρατσέρα για την Βεγγάζη
Άγιε Νικόλα, παρακαλώ σε στα πέλαγα όλα λουλούδια στρώσε
Με τον ασίκη το μπουρλοτιέρη ήρθε ένα μπρίκι από τ’ Αλγέρι
Με την Ελλάδα καραβοκύρη πάει μια φρεγάδα για το Μισίρι

75. Ο ηθοποιός Μάνος ΧατζιδάκιςΗθοποιός σημαίνει φως.
Είναι καημός πολύ πικρός και στεναγμός πολύ μικρός.
Μίλησε,κλαίς; Όχι δε λες. Μήπως πεινάς; Και τι να φάς! Όλο γυρνάς,πες μου πού πας;
Σ' αναζητώ στο χώρο αυτό, γιατί είμ' εγώ πολύ μικρός και θλιβερός ηθοποιός.
Θα παίξεις μια, θα παίξω δυο. Θα κλάψεις μια, θα κλάψω δυο.
Σαν καλαμιά θα σ'αρνηθώ, θα σκεπαστώ, θα τυλιχτώ μ' άσπρο πανί κι ένα πουλί,
άσπρο πουλί που θα καλεί τ' άλλο πουλί, το μαύρο πουλί.
Παρηγοριά στη λυγαριά, υπομονή! Αχ πώς πονεί!
Κι ύστερα λες για δυο τρελλές που μ' αγαπούν γιατί σιωπούν, γιατί σιωπούν......
Έλα στο φως, παίζω θα δεις. Είμαι σοφός μην απορείς, έλα στο φως, παίζω θα δεις.
Ηθοποιός, ό,τι κι αν πείς είναι καημός πολύ πικρός και στεναγμός πολύ βαθύς.
Ηθοποιός, είτε μωρός, είτε σοφός είμαι κι εγώ, καθώς κι εσύ είσαι παιδί, που καρτερεί κάτι να δεί.
Πιες το κρασί, στάλα χρυσή απ' τη ψυχή, ως την ψυχή.

76. Πες μου μια λέξη Αλέκος Σακελλάριος Πες μου μια λέξη, αυτή τη μόνη λέξη Σε λίγο πια θα φέξει Θα 'ρθει χλωμή αυγή.
Κοντεύει έξι κι ας πούμε αυτή τη λέξη Που 'χει στα χείλη μπλέξει
Και δεν τολμάει να βγει.
Ο ουρανός, ο μεγάλος ουρανός Είν' ακόμα σκοτεινός και η νύχτα κυλά
Μα εκεί ψηλά κοίτα ένα άστρο που δειλά Μοναχό φεγγοβολά και μας χαμογελά
Νύχτα ασημένια κι η κάθε σου η έννοια
Σ' απόχη μεταξένια Από ξανθά μαλλιά
Γλυκοχαράζει αλλά δεν σε πειράζει Που γέμισε μαράζι η άδεια μου αγκαλιά.

77.Η πέτρα Στίχοι Μάνος Χατζιδάκις
Η πέτρα είναι ο θάνατος η πέτρα είν' η ζωή μου
φυτρώσαν άσπρα γιασεμιά μες στην αναπνοή μου.
Είμαι ένα δέντρο έρημο στην πέτρα σπάέι η φωνή μου
δεν μπαίνει αγέρας μήτε φως πετρώνει το κορμί μου.
Είμαι η κραυγή της μάνας μου είμαι η πληγή του κόσμου
φέρτε κρασί φέρτε φωτιά να κάψω τον καημό μου

78. Θαλασσοπούλια μου Νίκος ΓκάτσοςΚάτω στην άσπρη που κοιμάσαι ακρογιαλιά θα 'ρθω με τ' ουρανού τ' αστέριανα σου κεντήσω με κοχύλια τα μαλλιά με βότσαλα τα χέρια.Απ' της καρδιάς την ανθισμένη τη φωλιά θα στείλω κι άλλα περιστέριανα νανουρίσουν τ' όνειρό σου με φιλιά του Μάη γαρυφαλλιά.Θαλασσοπούλια μου θαλασσοπούλια μου κοιμάται η Πούλια μου, κοιμάται η Πούλια μου.


79. Οι αδελφές Τατά Αλέξης Σολωμός Οι αδελφές Τατά, οι αδελφές Τατά, που ήσαν δύο, που ήσαν δύο μοναχά.
Οι αδελφές Τατά απο τον Λαγκαδά που ήσαν δύο μοναχά.
Μα είχαν μια καλή μαμά και έναν άτακτο μπαμπά
και έναν άτακτο μπαμπά κι έτσι γίναν τρείς, γίναν τρείς, γίναν τρείς.
Οι αδελφές Τατά απο τον Λαγκαδά που ήσαν δύο μοναχά.
Μα είχαν μια χοντρή μαμά και ένα δυνατό μπαμπά κι έτσι γίναν τέ- γίναν τέσσερις με μιάς.
Οι αδελφές Τατά απο τον Λαγκαδά που ήσαν δύο μοναχά.
Μα είχαν μια χρυσή μαμά και έν' ακούραστο μπαμπά κι έτσι
γίναν πέ- γίναν πέντε στη σειρά.
Οι αδελφές Τατά απο τον Λαγκαδά που ήσαν δύο μοναχά.
Μα η μοίρα κυβερνά και παντρεύτηκε η μια κι έτσι μεί- μείναν τέσσερις ξανά.
Οι αδελφές Τατά απο τον Λαγκαδά που ήσαν δύο που ήσαν δύο μοναχά.
Μα η μοίρα κυβερνά και φαρμάκι πήρε η μια κι έτσι μεί- μείναν τρείς πάλι ξανά.
Οι αδελφές Τατά απο τον Λαγκαδά που ήσαν δύο που ήσαν δύο μοναχά.
Μα η μοίρα κυβερνά κι εγχειρίστηκε η μιά κι έγινε κι έγινε αρσενικιά.
Οι αδελφές Τατά απο τον Λαγκαδά που ήσαν δύο που ήσαν δύο μοναχά.
Μα η μοίρα κυβερνά κι αγαπήσαν τον Θωμά και πεθάναν στον καυγά, ποιά θα πάρει τον Θωμά.
Οι αδελφές Τατά απο τον Λαγκαδά που ήσαν δύο που ήσαν δύο μοναχά.
Μα η μοίρα κυβερνά και δεν έμεινε καμιά από τις αδελφές Τατά.
80. Τραγούδι της σημαίας Ιάκωβος Καμπανέλλης Τώρα σημαία μου το αίμα και λάβαρο η λαβωματιά
Ρίξε μου το στερνό σου βλέμμα αίμα στην άδεια μου καρδιά
Όχι ποτέ μου δεν σε δίνω στρατιώτη μου στην ξενιτιά
Τραγούδι και κορόιδο στήνω για σε στην ακροποταμιά


81. Οι μέρες είναι πονηρές Νίκος ΓκάτσοςΓυναίκα σκύψε τo κεφάλι γιατί έρχεται σαρακοστή
και θα σταυρώσουνε και πάλι τον άγγελο και το ληστή.
Λένε πως πήγανε την Τρίτη και πήρανε το Γιακουμή
μες απ’ το ίδιο του το σπίτι την ώρα που ’τρωγε ψωμί.
Κλείσ’ το παράθυρο γυναίκα, κοντεύει δώδεκα και δέκα,
σου το ’χω πει τόσες φορές, οι μέρες είναι πονηρές.
Γυναίκα χάθηκαν οι φίλοι, έγινε φίδι ο αδερφός,
κόψε την κάφτρα στο καντήλι να ’χουμε απόψε λίγο φως.
Πες μου τον όρκο του προπάπου, κι αν δε γυρίσω μια βραδυά,
να με θυμάσαι κάπου κάπου και να προσέχεις τα παιδιά.
Κλεισ’ το παράθυρο…


82. Έχω ένα μυστικό Αλέκος Σακελλάριος Έχω ένα μυστικό κρυμμένο στης καρδιάς τα βάθη κανείς δεν το ’χει μάθει και ποτέ δεν θα το πω
να μείνει θέλω πάντα δικό μου, το μυστικό μου αυτό το μυστικό το γλυκό μου, που τ’ αγαπώ
Έχω ένα μυστικό που όλα τα ομορφαίνει και πρώτη μου φορά με πλημμυρίζει η χαρά
Έχω ένα μυστικό που στην καρδιά μου μέσα λάμπει το ξέρουνε οι κάμποι, το 'χει μάθει το βουνό
το τραγουδούν τη νύχτα στα κλώνια όλα τα αηδόνια και το 'χουν γράψει τα χελιδόνια στον ουρανό
Έχω ένα μυστικό που τη ζωή μου έχει αλλάξει μα δεν το 'χω σκοπό ποτέ μου να σάς το πω
Έχω ένα μυστικό που μες στα χείλη μου έχει μπλέξει κι είναι μια λέξη μόνο, μια λεξούλα, μόνο μια
σαν έλθει η νύχτα η ξελογιάστρα τη γράφουν τ' άστρα κι όλο τη λένε μέσα στη γλάστρα τα γιασεμιά
Έχω ένα μυστικό που τη ζωή μου έχει αλλάξει μα δεν το 'χω σκοπό ποτέ μου να σάς το πω

83. Είμαι άντρας και το κέφι μου θα κάνω Αλέκος ΣακελλάριοςΤο σατράπη εμένα μη μου παριστάνεις γιατί όσο αν σ' εκτιμώ και σ' αγαπώ
σα γλεντώ δε θέλω έλεγχο να κάνεις σ' ότι πιω σ' ότι χορέψω σ' ότι πω.
Είμαι άντρας και το κέφι μου θα κάνω και θα πω και μια κουβέντα παραπάνω.
Απ΄τη σούρα μου τη μύτη μου δε βλέπω μα γλεντάω δίχως να παρεκτραπώ
και γι αυτό ελέγχους δεν σου επιτρέπω σ' ότι πιω σ' ότι χορέψω σ' ότι πω.
Είμαι άντρας και το κέφι μου θα κάνω και θα πω και μια κουβέντα παραπάνω.
Πάρ ΄το απόφαση πως δεν σου πέφτει ο λόγος η γυναίκα πρέπει να 'ναι πάντα υπό
και υποτάξου και εξηγήσου αναλόγως σ' ότι πιω σ' ότι χορέψω σ' ότι πω.
Είμαι άντρας και το κέφι μου θα κάνω και θα πω και μια κουβέντα παραπάνω

84. Γαρύφαλλο στ' αυτί Αλέκος ΣακελλάριοςΓαρύφαλλο στ' αυτί και πονηριά στο μάτι η τσέπη άδεια πάντοτε μα η καρδιά γεμάτηΓαρύφαλλο στ' αυτί και ποιος θα σου τ' αρπάξει σφιχτή γροθιά στο στήθος σου που σφίγγει το μετάξιΧτύπα τα πόδια τσίφτισσα τσιγγάνα τουρκογύφτισσα τσιγγάνα τουρκογύφτισσα χτύπα τα πόδια τσίφτισσαΓαρύφαλλο στ' αυτί και στα μαλλιά μαντήλι είναι τα μάτια σου φωτιά είναι δροσιά τα χείληΓαρύφαλλο στ' αυτί στο στόμα το τσιγάρο που είναι το τσαντίρι σου για να 'ρθω να σε πάρω
Φέρε μια βόλτα τσίφτισσα τσιγγάνα τουρκογύφτισσα τσιγγάνα τουρκογύφτισσα φέρε μια βόλτα τσίφτισσα

85. Ιλισός Γιώργος Εμιρζάς Πώς τον λεν, πώς τον λεν τον ποταμό; Ιλισό, Ιλισό.
Να σου πω το μικρό μου μυστικό. Σ' αγαπώ, σ' αγαπώ.
Τα μωρά φωνάζουν τη μαμά τους, μα εγώ είμαι έρμο κι ορφανό.
Τα πουλιά πετούν με τα φτερά τους, μα εγώ πετώ μες στο χορό.
Πώς τον λεν, πώς τον λεν τον ποταμό; Ιλισό, Ιλισό.
Να σου πω το μικρό μου μυστικό. Σ' αγαπώ, σ' αγαπώ.
Κάθε κοπέλα θέλει να 'χει φίλο τον όμορφο Τέλη
και να βγαίνει μαζί του τα βράδυα, να 'χει χάδια, να 'χει χάδια.
Όμως καθ' ένας γνωρίζει πως ο Τέλης πολύ συνηθίζει
κάθε βράδυ κορίτσι ν' αλλάζει, δε με νοιάζει, δε με νοιάζει.
Πώς τον λεν, πώς τον λεν τον ποταμό; Ιλισό, Ιλισό.
Να σου πω το μικρό μου μυστικό. Σ' αγαπώ, σ' αγαπώ.
Τα μωρά φωνάζουν τη μαμά τους, μα εγώ είμαι έρμο κι ορφανό.
Τα πουλιά πετούν με τα φτερά τους, μα εγώ πετώ μες στο χορό.
Πώς τον λεν, πώς τον λεν τον ποταμό; Ιλισό, Ιλισό.
Να σου πω το μικρό μου μυστικό. Σ' αγαπώ, σ' αγαπώ.