Ελσίνκι, τι κερδίσαμε και τί εγκαταλείψαμε, με την ευκαιρία της επίσκεψης του Κώστα στον Ταγίπ

• «Η απεξάρτηση της ένταξης της Κύπρου από τη λύση του Κυπριακού έδωσε ώθηση στις διαπραγματεύσεις της με την Ένωση και οδήγησε στην ένταξη της με την ομάδα των δέκα νέων μελών. Η ιστορική αυτή επιτυχία, που ήταν αδιανόητη χωρίς το Δόγμα του Ελσίνκι και άλλαξε άρδην τα δεδομένα του Κυπριακού, επισφραγίστηκε στη Συνθήκη των Αθηνών το 2003. Πρέπει μάλιστα να τονισθεί ότι η Κύπρος προσχώρησε στην Ένωση με το σύνολο της επικράτειάς της, ενώ τα κατεχόμενα κατέστησαν έδαφός της.
• Η ένταξη της Κύπρου ενίσχυσε αποφασιστικά τη βασική θέση μας, κατά την οποία η επίλυση του κυπριακού αποτελεί πολιτική προϋπόθεση για την έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων της Τουρκίας. Η Τουρκία εξαναγκάστηκε έτσι να εγκαταλείψει την πάγια πολιτική που ακολουθούσε στο κυπριακό από το 1974. Σύμφωνα με αυτήν, το κυπριακό είχε λυθεί με την επέμβασή της, ενώ η επικύρωση της οριστικη λύσης του περιοριζόταν στην αναγνώριση της ΤΔΚ ως ανεξάρτητου κράτους. Για πρώτη φορά η Τουρκία αποδέχθηκε τον Φεβρουάριο του 2004 την επίλυση του στο πλαίσιο των αποφάσεων του ΟΗΕ με βάση το Σχέδιο Ανάν. Η αλλαγή ρότας της τουρκικής πολιτικής στο κυπριακό, που επέβαλε το Δόγμα του Ελσίνκι, αποτελεί κεκτημένο της εξωτερικής μας πολιτικής. Παρά την αρνητική έκβαση του δημοψηφίσματος, η Τουρκία δεν μπορεί πια να υπαναχωρήσει από την ομοσπονδιακή επίλυση του κυπριακού».